Kaixo 6M!
Pasa den astean oso ondo landu zenuten proposatutako gaia. Egia esan, espero genuen baino askoz hobeto. Oso poztu gintuen zuen erantzunak entzuteak, normalean, zuen adinarekin, oso ezberdinak izaten baitira. Zoriontzekoa da zuenak hain naturalak, askeak eta errespetuz beterikoak izatea.
Gaur jarraitu nahi dugu aipatu zen errealitate pare batekin. Alde batetik homosexualitatea eta bestetik, oso arrunta ez dena, baina bai oso zaila onartzeko eta errespetatzeko: transexuala izatea, hain zuzen.
Azken gai hau, orain dela gutxi arte, tabu izan da eta wikipediak horrela definitzen du:
"Transexualismoa edo transexualitatea nortasun sexuala anatomia sexualarekin bat ez datorrelaren jokaera da. Emakume transexuala gizon anatomiarekin jaiotzen dena da; gizon transexuala, berriz, emakume gorputzarekin jaiotzen dena, gizon sentitu arren. Hau da, bere sexualitate psikologikoak bereizten du eta ez bere anatomiak. Hori dela-eta, pertsona transexual batzuek genitalak beren sexu psikologikora egokitzeko ebakuntza egiten dute."
Azken bolada honetan hainbat familia borrokatzen egon da (eta badago) euren seme alaben eskubideak errespeta daitezen. Horregatik sortu da Chrysallis, haur transexuelak dituzten gurasoen elkartea, duela oso gutxi gai hau eskoletan lantzeko txikiei zuzendutako material didaktikoa aurkeztu duena.
Beti bezala, irudi batek mila hitz baino gehiago isladatzen du, eta bideo batek askoz ere gehiago, horregatik lehenengo bideoari ekingo diogu:
Azken bolada honetan hainbat familia borrokatzen egon da (eta badago) euren seme alaben eskubideak errespeta daitezen. Horregatik sortu da Chrysallis, haur transexuelak dituzten gurasoen elkartea, duela oso gutxi gai hau eskoletan lantzeko txikiei zuzendutako material didaktikoa aurkeztu duena.
Beti bezala, irudi batek mila hitz baino gehiago isladatzen du, eta bideo batek askoz ere gehiago, horregatik lehenengo bideoari ekingo diogu:
Hasiera batean txantxa izan daitekeena (Mario "mozorratuta" joatea eskolara), gai serio baino serioagoa bihurtzen da. Zer iruditu zaizue?
Azter dezagun planteatzen den egoera:
Zelan uste duzue sentitzen dela Mario? Zelako mezuak jasotzen ditu? Baten batekin ongi senti daiteke? Argi dago Santosen jokaerarekin ezin dela ondo sentitu, eraso zuzena egiten diolako. Baina Elenitaren hitzekin? Laguntzeko nahian esaten dio, besteak beste, ezin dela neska baten moduan jantzi ilegala baita eta mutilak ez direla neskak bezala janzten... Lortzen du laguntzea?
Zer deritzozue gurasoen jokaerari? Ama zuzenean ez da agertzen, baina umeak kontatzen du atzazalak margozten uzten diola; aita, berriz, lotsatu egiten da, begibistan dago. Zein da, zuen iritziz, hobeto laguntzen duena?
Demagun egun batean horrelako zerbait gertatzen dela zuen ikaskide batekin. Nola jokatuko zenukete? Santos bezala? Elenita bezala? Edo ba al dago beste jokabiderik?
Demagun zuek gurasoak zaretela eta zuen semea ez dela mutila sentitzen, neska baizik. Zer egingo zenukete? Zer deritzozue amaren jarrerari?
Ez diogu sarrerari amaiera eman nahi hurrengo bideoa elkarbanatu gabe, ikus dezagun:
Bidezkoa al da sentimenduak izkutatu behar izatea ingurukoak ez direlako toleranteak izaten? Orain teoria guztia badakizue, praktikan jarri behar izanez gero, jokabide zuzena aukeratzea espero dugu eta horrela lortuko dugu homofoboak baztertuta senti daitezen!!
Asteburu ona izan!
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina